Wat kan zo ineens de hele wereld veranderen. Wij weten er trouwens ook van maar daar is het nog ingrijpender. Personeel naar huis gestuurd en ook de kinderen kregen geen eten meer. Woensdag 20 mei werden alle kleuterscholen opgeroepen de kinderen op te roepen en eten te geven. De volgende dag was het Hemelvaartsdag en het hoofd van Eluthandweni Ndileka samen met haar collega’s in de keuken hebben die dag voor 183 eerst ontbijt gegeven om half negen en daarna om half een middageten. De volgende dag kon dit herhaald worden voor 140 kinderen. Men probeert dit zo lang mogelijk vol te houden in de hoop dat nu spoedig de situatie wat verlicht zal worden. Wanneer de kinderen weer op school kunnen komen en de moeders naar het werk. Wij weten het allemaal wel goed maar daar zit men kennelijk in een van de brandpunten van de crisis. Gelukkig hadden we in april een mooi bedrag kunnen overmaken zodat ze nu helpen kunnen. Daarbij vragen ze onze voorbede. Alleen de Here kan uitkomst geven.
De situatie bij Bloemfontein is hiermee te vergelijken. Maar er kon geholpen worden: kospakkies voor een aantal oude mensen, die bij de kleuterschool werken; daarbij betaling van de werknemers van het geheel dat nog steeds afgebouwd moet worden – van stap tot stap. Ds Xuba vertelde mij vorige week dat deze mensen verbaasd waren dat ze geld mochten ontvangen. Toen is onze naam genoemd en zij smeekten ds Xuba hun dank aan ons over te brengen. Samen hebben ze de Here gedankt. Want schrijft hij: my verbaas dat u altijd geld aan ons stuur as ons regtig nodig het en ons weet niet meer waarheen. De Here zorgt!
Het volgende is misschien ook voor ons ontroerend. Op zondag 7 juni had de vrouw van ds Xuba – Guinee zoals we wel weten – een paar ou moeders bijmekaar gemaak vir gebed. Een paar ou moeders het een paar ou foto’s saamgebring, sommige foto’s het ons regtig verootmoedig. Ze moeten herinneringen opgehaald hebben aan ons bezoek in 1998 met onze reisgroep van veertig personen. Dat was ook toen een indrukwekkende bijeenkomst. Hij schrijft verder: Jeanne het saam met die moeders gesing en gedans en ons het goeie ou herinneringe gehad. Al die moeders het vir Mama Bos en hul gesin begin bid en dit was regtig ontroerend. So ons het gevoel dat u by ons was tijdens die gebedsbyeenkoms en aan die einde was dit so goed in ons siele. Zo mag het ook bij ons zijn dezer dagen.
Ds G. Bos